به گزارش خبرگزاری مهر، ملوان و نساجی، هر یک به تنهایی نمادهایی فراتر از فوتبال بوده و هستَند و به اتفاق هم، همواره نشانه‌ای از پیوندهایِ تاریخیِ دو استانِ گیلان و مازندران را به نمایش گذاشته‌اند، از جمله این نشانه‌ها این‌که در "دربی شمال"، به کرات بازیکنان و حتی مربیانی بوده اند که در هر دو تیم حاضر بوده و با پیراهنِ و در کسوت هر دو باشگاه، دربی را تجربه کرده اند.
از روزهای قبل از این مسابقه، نشانه‌های ناخوش‌آیند و نا آشنایی از سمت یک اقلیتِ کم‌تعداد، اما پر سر و صدای به ظاهر هوادار نساجی دیده می‌شد.
این اقلیت عمدتاً مجازی با خلق و یا بزرگ‌نمایی حاشیه‌هایی به شدت حداقلی یا حتی ناموجود، سعی در تحریک و به هم زدنِ جوِ دوستانه و خاصِ دو تیم، با القایِ نمایندگی از کلیتِ هوادارانِ نساجی، توسط یک یا چند صفحه‌ی هواداری را داشتند.
این نشانه‌ها آن‌قدر مشخص بود که باشگاهِ ملوان، پیش از روز برگزاری مسابقه مکرراً به بخش‌هایِ مختلفِ مسئول، هشدار داده و حتی دو فقره مکاتبه‌ی جداگانه با سازمانِ لیگ نیز انجام داده است.
اما متأسفانه اقدامات متناسبی از طرف مسئولان برگزارکننده صورت نگرفته و هیچ اقدام مدبرانه، هیچ دعوت به خویشتن‌داری و هیچ مدیریت پیش‌گیرانه‌ای صورت نگرفت.
از ساعاتی پیش از شروعِ بازی، شاهدِ فحاشی‌هایِ رکیک و منسوخ، در حجم و مدت‌ِ بسیار زیاد، نسبت به بازیکنان، عوامل، هواداران و خانواده ملوان بودیم اما جوِ مسمومِ پیش و طیِ مسابقه، در برابر اعمالِ خشونتِ گروهی، فیزیکی و سازمان‌یافته‌ی بعد از سوتِ پایانِ مسابقه هیچ بود.
جایی که در ادامه‌ی بی‌تدبیری‌ها و کم‌کاری‌های حیرت‌انگیز مسئولانِ برگزاری مسابقه، حتی برای اسکورتِ اتوبوس‌ها وحفظ سلامت تیم و هواداران، هیچ برنامه‌ای وجود نداشت.
با این حال باشگاه ملوان با جمع آوری مستندات لازم و پی‌گیریِ حقوقی و قضائی از مراجعِ ذی‌صلاح، در راستایِ اجتناب از وقوعِ حوادثِ ناگوارِ مشابه از کلیه عوامل و مسئولان سازمان محترم لیگ برتر و فدراسیون فوتبال و سایرِ مراجع بالادستی، درخواست می‌نماید تا کف حداقلی مورد انتظار برایِ برگزاریِ یک مسابقه‌ی فوتبال فراهم آید.
باشگاه ملوان ضمن تمایز میان اقلیت مورد اشاره با مردم شریف مازندران و هواداران محترم نساجی، چشم به راه دربی‌های بیشمارِ ملوان-نساجی، با همان جو آشنا و پاک و فضایِ خاص دربی شمال ایران، در سال‌هایِ پیش رو خواهد بود.