به گزارش خبرنگار مهر، تیم فوتبال فولاد فصل بیست و سوم را با هدایت علیرضا منصوریان آغاز کرد اما نماینده استان خوزستان با واگذار کردن هر ۴ بازی ابتدایی خود، ضعیف‌ترین شروع تاریخ در لیگ برتر را به ثبت رساند.
پس از پایان هفته چهارم مدیران باشگاه فولاد با برکناری منصوریان، ایگناسیو مارتینز سرمربی اسپانیایی را جایگزین وی کردند.
با حضور مارتینز شرایط برای فولاد بهتر شد و آنها دو پیروزی متوالی را در لیگ برتر به دست آوردند و توانستند خود را از منطقه سقوط جدا کنند اما در دیدارهای بعدی نتایج سینوسی برای فولاد به دست آمد تا این تیم نیم فصل را با حضور در نیمه دوم جدول به پایان رساند.
این روزها که لیست تیم ملی برای حضور در جام ملت‌های آسیا ۲۰۲۳، اعلام شده است میانگین بالای سنی بازیکنان، باعث شده تا خیلی از کارشناسان و پیشکسوتان فوتبال به قلعه نویی بابت دعوت از بازیکنان مُسنی از جمله امید ابراهیمی، کریم انصاری فرد و… گلایه مند باشند.
تیم فوتبال فولاد خوزستان با اینکه در این فصل نتوانسته رضایت هواداران خود را جلب کند، اما مدیران این باشگاه با اضافه کردن ۶ بازیکن از تیم‌های پایه به بزرگسال، گام بلندی را برای جوان سازی تیم خود برداشته‌اند.
مسأله‌ای که اکثر مدیران و مربیان لیگ برتری توجهی به آن ندارند و تنها به دنبال کسب نتیجه هستند.
فولاد خوزستان از ابتدای فصل تاکنون بهنام تیموریان، هومن الیاسی، ابوالفضل موردی، محمد عسکری، علی حسنی و علی کلاه کج را از تیم پایه به بزرگسالان منتقل کرده است که تمامی این بازیکنان با اعلام رسانه رسمی باشگاه فولاد با تأیید سرمربیان وقت به تیم بزرگسال انتقال یافته‌اند.
حسنی، عسکری، موردی و الیاسی ۱۷، علی کلاه کج ۱۸ و بهنام تیموریان ۱۹ ساله هستند که با توجه به قراردادهای طولانی مدتی که با باشگاه فولاد خوزستان به امضا رسانده‌اند می‌توانند سال‌ها در این تیم حضور داشته باشند.
این بازیکنان در شرایطی به فولاد اضافه شده‌اند که در بدو جوانی می‌توانند زیر نظر یک مربی با سابقه اروپایی فوتبال خود را ادامه دهند و می‌تواند فرصت خوبی برای آنها باشد.
با توجه به اینکه نیم فصل اول لیگ برتر به اتمام رسیده است مدیران فولاد می‌توانند با نظر مارتینز بازیکنان بیشتری از تیم‌های پایه را به تیم بزرگسالان خود اضافه کنند.
رویکردی که باشگاه فولاد خوزستان در پیش گرفته اگر در تیم‌های مدعی و پر طرفدار پایتخت هم انجام می‌شد فوتبال ایران می‌توانست نسل جدیدی را به خود ببیند و شاهد حضور تعداد بیشتری از بازیکنان ایرانی در لیگ‌های اروپایی بودیم.
مسأله‌ای که نه مدیران و نه مربیان هیچ توجهی به آن ندارند و برای رسیدن به منفعت خود تنها روی به نتیجه‌گیری آورده‌اند که این موضوع در آینده می‌تواند تأثیر منفی بر فوتبال ملی ایران بگذارد.
تیمی که دو سال دیگر رقابت‌های جام جهانی را در پیش دارد و اگر با همین روند جلو برود باید با تیمی متشکل از بازیکنان مسن در مهم‌ترین رویداد فوتبالی جهان حضور یابد.