به گزارش خبرگزاری مهر، سوارکاری ایران در سالیان گذشته با مشکلات و معضلات بسیار زیادی روبه‌رو بوده است که نارضایتی و حتی دلسردی اهالی این رشته را به دنبال داشته است؛ از اعمال تصمیمات غلط و خارج از ضوابط که منجر به افزایش هزینه مالکان اسب و ایجاد ابهام در ساختار مدیریتی با تمرکز بر هزینه‌های دریافتی از مالکان تا عدم توجه به نقش نظارتی و اتخاذ تصمیمات غیرتخصصی، منجر به افزایش هزینه‌ها به صورت گزاف شده است.
علاوه بر این مدیریت‌های مداخله‌گرایانه و خارج از وظیفه رسمی توسط این فدراسیون باعث شده مالکان اسب‌ها نه تنها احساس همراهی و حمایت‌های این فدراسیون را در کنار خود نداشته باشند بلکه همانطور که عنوان شد با ایجاد موانع و تصمیمات سلیقه‌ای برای ادامه مسیر آن‌ها مانع‌تراشی کنند.
در همین راستا برخی مالکان خواستار شفاف‌سازی این فدراسیون و لزوم نظارت بیشتر به این تصمیمات شدند تا بلکه از اتفاقات ناگوارتر جلوگیری شود.
یکی از علاقمندان شناخته شده سوارکاری که سابقه خوبی هم در این رشته و واردات اسب دارد افشاگری‌های جالبی از پشت‌پرده ممانعت فدراسیون سوارکاری از صدور مجوز برای اسب‌های وارداتی انجام داد و مدعی شد منافع شخصی اجازه نمی‌دهد امور اداری روی روال عادی طی شود.
آنطور که از شواهد و گفته‌های تعدادی از مالکان اسب‌ها پیداست فدراسیون سوارکاری کارشکنی‌های متعددی برای شناسه‌دار کردن و صدور مجوز برای اسب‌های وارداتی انجام می‌دهد به طوری که مسوولان این فدراسیون از صدور شناسه و مجوز برای بیش از ۱۰۰ رأس اسبی که توسط علاقه‌مندان به سوارکاری با هزینه شخصی و بدون اختصاص یک دلار دولتی وارد کشور شده، خودداری می‌کنند.
گفته می‌شود فدراسیون با فردی که یکی از مبادی واردات اسب است دچار مشکل هستند و همین موضوع باعث شده تا معاونت فنی فدراسیون از ارایه شناسنامه برای اسب‌هایی که توسط این فرد وارد شده است خودداری کنند.
مرجع اصلی اخذ مجوز برای واردات اسب فدراسیون سوارکاری نیست، بلکه وزارت جهاد کشاورزی است، اما این فدراسیون تلاش دارد این موضوع را در دست بگیرد و به نام تمام کند.
ظاهراً به خاطر همین موضوع فدراسیون با این فرد به مشکل خورده است.
ظاهرا مسوولان فدراسیون به دلیل مشکلاتی که با فرد یاد شده دارند، اصرار دارند که اسب‌ها از طریق واسطه و شرکتی که آن‌ها معرفی کرده‌اند وارد شوند و اگر از کانالی غیر از این باشد از ثبت اسب‌ها امتناع می‌کنند.
البته سرپرست فعلی فدراسیون سوارکاری بعد از پیگیری‌های مالکان اسب‌ها به صورت غیررسمی به علاقمندانی که خواستار واردات اسب هستند اعلام کرده نامه‌ای وجود دارد که گفته اسب‌هایی که توسط این فرد وارد شده، ثبت نشود که ظاهراً این نامه وجود خارجی ندارد چرا که پس از پیگیری‌های بیشتر شد عنوان کردند نامه محرمانه است و بعد از اصرار بیشتر عنوان شده نامه‌ای در کار نبوده و این موضوع به صورت شفاهی به آن‌ها اعلام شده است.
از سوی دیگر وزارت ورزش نیز این فدراسیون را که با انبوهی از مشکلات دست و پنجه نرم می‌کند رها کرده است و هر چند ماه یک سرپرست جدید برای آن منصوب می‌کند.
سرپرست هم، چون جایگاه ثابتی ندارد مسئولیت درستی بر عهده نمی‌گیرد.
تعداد زیادی اسب وارد کشور شده و بلاتکلیف مانده است که قربانی دعوای فدراسیون با این شرکت شده‌اند.
از طرفی مسوولان این فدراسیون به بهانه مبارزه با فساد که مدعی آن هستند، عنوان می‌کنند واردات اسب از طریق شرکتی که آن‌ها اعلام کرده‌اند باید انجام شود؛ در حالی که این اسب‌ها بدون هیچ ارز دولتی و با پول شخصی علاقه‌مندان وارد شده اند.
برای ورود اسب ها و صدور مجوز باید راهکار قانونی و اصولی در نظر گرفته شود که به نظر می رسد تا زمانی که رییس فدراسیون مشخص نشود این در روی همان پاشنه قبلی خواهد چرخید و اعمال سلیقه و اختلافات شخصی حرف اول را خواهد زد که برای این رشته زیبنده نیست.