بررسی سوابق اسبقیان با معاونان گذشته/ ورزش از چاله به چاه افتاد!

به گزارش خبرنگار مهر، تغییراتی که از مدت ها پیش انجام آنها در چارت مدیریتی وزارت ورزش پیش بینی می شد بالاخره با چند جابه جایی کلید خورد.
یکی از این جابه جایی ها مربوط به مهمترین و تاثیرگذارترین معاونت وزارت ورزش می شود که نام کاندیداهای آن زودتر از دیگر معاونت ها و بخش ها بر سر زبان ها افتاد.

حکم روی حکمی که هنوز مُهر آن خشک نشده

با این حال تغییر معاونت توسعه ورزش قهرمانی و حرفه ای چندماه زمان برد طوریکه احساس می شد وزیر ورزش قصد دارد بدون عجله و با فراغ بال، بررسی های لازم را میان گزینه های مورد نظرش انجام دهد تا با اطمینان بهترین انتخاب ممکن را داشته باشد تا انتقادی برای آن باقی نماند و خیال همه بابت انتخاب صورت گرفته برای معاونت کارساز و اثرگذار وزارت ورزش راحت شود.

نتیجه چندماه تعلل برای تغییر در معاونت اول و فراگیر وزارت ورزش در نهایت انتخاب سید محمد شروین اسبقیان شد، فردی که همین سه ماه پیش با انتصاب او به عنوان مدیرکل حوزه وزارتی تغییرات در وزارت ورزش آغاز شد و حالا با جابه جا کردن دوباره اش از دفتر وزیر به معاونت توسعه ورزش قهرمانی و حرفه ای ادامه پیدا کرد.
در واقع هنوز مهر حکم اسبقیان برای بازگشت دوباره به وزارت ورزش خشک نشده بود که وزیر حکم دیگری برای او زد آنهم برخلاف خیلی از انتظارات.

اسبقیان جانشین محمد پولادگر شد که عملکردش در دو سال گذشته پُر انتقاد بود.
پولادگر در شرایطی مسوولیت معاونت توسعه ورزش قهرمانی و حرفه ای را برعهده گرفت که با سابقه موفقیت و مدال آوری های پرتعداد در فدراسیون تکواندو به وزارت ورزش آمده بود اما نتوانست آنگونه که انتظار می رفت به عنوان معاون اول وزیر به اوضاع ورزش و به ویژه فدراسیون ها سر و سامان دهد.

وزنه های بزرگ ورزش که معاون اول وزیر بودند

پیش از محمد پولادگر هم افرادی متصدی معاونت کلیدی توسعه ورزش قهرمانی و حرفه ای وزارت ورزش بودند که با سوابق موفقیت در فدراسیون ها و یا مسوولیت های خود به وزارت ورزش رسیده بودند.
مانند مهدی علی نژاد اواخر بهمن سال ۹۸ پس از دو ماه و ۸ روز سرپرستی این معاونت، از مسعود سلطانی فر برای تصدی قطعی آن حکم گرفت و تا روی کار آمدن دولت سیزدهم عهده دار آن بود.

مهدی علی نژاد در شرایطی از ووشو به وزارت ورزش رفت که ووشوی ایران با ریاست وی در تمام رده های سنی در جهان خوش درخشیده بود و قهرمانی حتی در رده سنی بزرگسالان را به نام خود رقم زده بود طوریکه خالی شدن صندلی ریاست ووشو توسط او یک خلا در این رشته ایجاد کرد.

پیش از علی نژاد هم محمدرضا داورزنی معاون اول وزارت ورزش بود، مدیری که والیبال ایران و بازیکنانش با ریاست وی نام و آوازه ای در جهان برای خود به دست آوردند.
والیبال ایران در دوره داورزنی وارد لیگ جهانی شد و تا شگفتی سازی در این رقابت ها هم پیش رفت.
داورزنی در واقع با پیشینه موفق از مدیریت در رشته ای المپیکی مانند والیبال به وزارت ورزش رفت و صندلی دوم این وزارتخانه را از آن خود کرد.

این صندلی تا پیش از آن در اختیار نصرالله سجادی بود، مدیری با یک پرونده قطور از مدیریت ورزش که دبیرکل و نایب رییسی کمیته ملی المپیک، ریاست فدراسیون فوتبال (دو دوره)، قائم مقامی سازمان تربیت بدنی وقت، معاون حقوقی و امور مجلس سازمان تربیت بدنی وقت، سرپرستی کاروان ایران در چند دوره بازی های المپیک و آسیایی از جمله آنها بود.

پیش از نصرالله سجادی هم تصدی معاونت توسعه ورزش قهرمانی وحرفه ای وزارت ورزش در اختیار حمید سجادی بود، فردی ورزشی که به عنوان نماینده دوومیدانی ایران در دو دوره بازی های المپیک شرکت داشت و حتی طلای مسابقات قهرمانی آسیا (۱۹۹۱ کوالالامپور) و نقره بازی های آسیایی (۱۹۹۸ بانکوک) را در کنار چهار برنز آسیا در کارنامه داشت.

پیش از آن هم کیومرث هاشمی این مسوولیت را در دوران علی آبادی برعهد داشت.
فردی که بعدها رییس کمیته ملی المپیک شد و از چند ماه پیش هم متصدی وزارت ورزش در دولت سیزدهم شده است.

دوره فعالیت هر یک از این معاونان به این شرح است:

* سیدمحمد پولادگر: ۱۴۰۰ تا ۱۴۰۲
* مهدی علی نژاد: ۱۳۹۸ – ۱۴۰۰
* محمدرضا داورزنی: ۱۳۹۵ تا ۱۳۹۸
* نصرالله سجادی: ۱۳۹۲ تا ۱۳۹۶
* حمید سجادی : ۱۳۸۸ تا ۱۳۹۲
* کیومرث هاشمی: ۱۳۸۴ تا ۱۳۸۸
پیش از آن و زمانی که سازمان تربیت بدنی وقت در اختیار محسن مهرعلیزاده بود، مهدی قدمی معاون اول ورزش بود.
علی کفاشیان و سعید فائقی هم معاونان سازمان تربیت بدنی وقت پیش از قدمی بودند.
افرادی که هر یک امروز در زمره کارشناسان ورزش به حساب می آیند و از خود در زمان مدیریت شان، موفقیت های بزرگی به جا گذاشته اند.

ورزش از چاله به چاه افتاد

به گزارش خبرنگار مهر، معاونت توسعه ورزش قهرمانی و حرفه ای وزارت ورزش که زمانی نام های بزرگ و تاثیرگذار ورزش ایران را بالای سر خود داشت حالا در اختیار کسی است که به جز ریاست فدراسیون جانبازان و توان یابان، مدیریت قابل توجه دیگری در ورزش ندارد.

اسبقیان از مدیران داخلی وزارت ورزش است که تا چهار سال پیش متصدی امور مشترک فدراسیون ها بود.
کنار رفتن محمود خسروی وفا از ریاست فدراسیون جانبازان که بعد از ۱۷ سال و به اجبار انجام شد، فضا را مهیا کرد تا اسبقیان که سودای ریاست در فدراسیون ها را داشت و حتی متقاضی ریاست دوومیدانی هم شده بود، وارد انتخابات فدراسیون جانبازان و توان یابان شود.

دوره چهار ساله ریاست اسبقیان در فدراسیون جانبازان که البته هنوز به اتمام نرسیده اما نه تنها قابل توجه نبود بلکه انتقاداتی هم به آن وارد بود.
چه بسا همین انتقادات و اطمینان از عدم سر و سامان گرفتن اوضاع باعث شد او عطای ریاست را به لقایش ببخشد و پیش از اتمام دوره ریاست دوباره به بخش ستادی وزارت ورزش بازگردد و بعد از سه ماه جای محمد پولادگر را بگیرد.

البته که عملکرد پولادگر در وزارت ورزش قابل دفاع نیست.
روند پرافت و خیز و متشنج در انتخابات فدراسیون ها که حتی منجر به ابطال نتیجه انتخابات چهار فدراسیون (کشتی، ژیمناستیک، ورزش‌های نابینایان و کاراته) شد و در کل افت ورزش قهرمانی ایران که منجر به عملکرد غیرقابل دفاع کاروان ایران و یک پله سقوط در بازی های آسیایی هم شد مواردی بود که انتقادات زیادی را متوجه پولادگر و عملکردش کرد.

بررسی سوابق و عملکرد مدیرانی که مسوولیت معاونت توسعه ورزش حرفه ای و قهرمانی را برعهده گرفته اند نشان می دهد همه آنها سوابقی به مراتب بهتر و قویتر از معاونت فعلی داشته اند و خیلی از آنها در پایان مسوولیت شان نمره قبولی نگرفتند، حالا فردی جایگزین آنها در وزارت ورزش شده که نه تنها چنین پیشینه ای ندارد بلکه تجربه ای هم از مدیریت در سطح رشته های المپیکی ندارد.