تراکتور به دنبال خرید یک بازیکن برزیلی شاغل در لیگ تایلند است
به گزارش خبرنگار مهر، هوشنگ نصیرزاده صبح دو شنبه در جمع خبرنگاران در تبریز گفت: باتوجه به جذب رحمان جعفری در پست مهاجم، کادرفنی خواستار جذب یک بازیکن در پست وینگر شده است.
مدیرعامل باشگاه تراکتور در خصوص آخرین وضعیت تیم نیز گفت: فعلاً درخواست کادرفنی تیم، برخلاف برخی گمانه‌زنی‌ها، هافبک دفاعی و یا فوروارد نیست، می‌خواهیم بازیکنی در پست وینگر جایگزین محمد قنبری کنیم.
نصیرزاده ادامه داد: حضور چند بازیکنی که در فضای مجازی نامی از آن‌ها برده می‌شود، صحت ندارد.
فعلاً بازیکن برزیلی که در لیگ تایلند بازی می‌کند، مدنظرمان قرار دارد.
وی سپس گفت: کادرفنی در اردوی ترکیه بازیکنان مختلفی را در پست هافبک دفاعی محک زده و مشکلی از این حیث وجود ندارد.
یادمان نرفته که بازیکنی همچون رضا اسدی با تغییر پست، به موفقیت‌های کنونی دست یافته است.
وی با اشاره به مصدومیت و عمل جراحی قنبری، افزود: احتمالاً او را تا پایان فصل در اختیار نداشته باشیم.
جذب بازیکن خارجی برای تیم متفاوت‌تر از بازیکن داخلی است.
بازیکن خارجی تا زمانی که قرارداد بسته نشود، نمی‌آید.
قرارداد «رومل کیوتو» را نیز بر اساس سوابق گذشته به گونه‌ای منعقد کرده بودیم که در صورت عدم رضایت کادرفنی، از تیم جدا شود.
بازیکن خیلی خوبی بود، ولی به مرز آمادگی نرسیده بود.
مدیرعامل باشگاه تراکتور گفت: حاکمیت در راستای اداره کشور، علاوه بر تأمین امکانات سخت افزاری مثل پل، جاده و بیمارستان، وظیفه دارد تا برای تفریحات مردم نیز مخارجی را متحمل شود.
وی سپس اظهار داشت: حاکمیت‌ها معمولاً وظیفه ایجاد شادی، نشاط و تفریحات مردم را در راستای مطلوبیت روانی جامعه به ورزش واگذار می‌کنند.
ورزش به راحتی می‌تواند شادی و نشاط را در جامعه گسترش دهد و انجام این کار موردتوجه باشگاه تراکتور قرار گرفته تا شادی را برای هواداران ایجاد کند.
وی با بیان این‌که دو سه باشگاه خصوصی در کشورمان هستند که براساس علاقمندی مالکانشان اداره می‌شوند، گفت: باشگاه‌داری درآمد ندارد و ما حتی از مالیات هم معاف نیستیم.
خوشبختانه با امضای قرارداد امروز، باشگاه تراکتور هفت درصد در شرکت معدنی سهامدار می‌شود.
وی با بیان این‌که آقای زنوزی در باشگاه تراکتور بدون درآمدی از دولت برای مطلوبیت روانی مردم هزینه می‌کند، اظهار کرد: درآمدزایی برای باشگاه‌ها از چهار شیوه انجام می‌گیرد.
اولی حق پخش تلویزیونی که در کشور ما وجود ندارد.
دومی بلیت فروشی است که درآمد ناچیزی دارد.
اسپانسر و فروش محصولات نیز منابع دیگر کسب درآمد هستند.
نصیرزاده گفت: در دنیا بعد از بانک و بیمه، بیشترین درآمد در ورزش و فوتبال است، ولی ما هیچ درآمدی در این حوزه نداریم و سالانه صدها میلیارد تومان هم خرج می‌کنیم.
صداوسیما برای پخش دو بازی در فصل ۳۲ هزار میلیارد تومان درآمد دارد، ولی ریالی از آن را به فوتبال نمی‌دهد.