شلیل

از نظر علم گیاهشناسی نام شلیل، prunus persican است.
معنی این نام، آلوی ایرانی است هرچند این میوه دارای پوست نرم و صاف گونه‌ای از هلو است که از کشور چین ریشه گرفته است.
طعم این میوه شبیه هلو است و کمی حالت اسیدی آن بیشتر است.
گوشت این میوه ممکن است زرد، سفید و یا صورتی باشد و خوشمزه و شیرین است.
برخلاف هلو، این میوه نیازی به پوست گرفته شدن ندارد و بسیاری از افراد این میوه را به عنوان دسر مصرف می‌کنند.
روش پخت این میوه مشابه هلو است.
گاهی میوه هلو و شلیل با هم پیوند می‌یابند اما پوست کرک مانند هلو غالب است بنابراین میوه حاصل از پیوند این دو در واقه هلو است.

ارزش تغذیه‌ای

میزان کالری شلیل از هلو کمتر است (۴۵ کالری در هر ۱۰۰ گرم).
این میوه منبع خوب پتاسیم، فسفر و فیبر رژیمی ونیز ویتامین‌های A و C است.

خرید و نگهداری

مانند هلو، شلیل هم پس از چیده شدن از درخت رسیده‌تر نخواهد شد.
بنابراین هنگام خرید شلیل های رسیده را انتخاب کنید.
پوست میوه باید صاف و روشن باشد و آسیب و چروکی نداشته باشد.
شلیل را می‌توانید در دمای اتاق نگهدارید و یا در یخچال به مدت ۲ الی ۳ روز باقی می‌ماند.